W kaplicy Trójcy Świętej w Lublinie (tzw. Kaplica Zamkowa) w drugim dziesięcioleciu XV wieku podjęte zostały prace malarskie. Wykonał je anonimowy zespół malarzy ruskich pod kierownictwem mistrza Andrzeja. Ściany i sklepienie pokryte zostały polichromią w stylu rusko-bizantyńskim. Malowidła ukończono w 1418 roku, co zostało utrwalone cyrylicą na tablicy fundacyjnej w łuku tęczowym kościoła. Poza scenami religijnymi zdobiącymi wnętrze kościoła, znajdują się tu dwa przedstawienia Władysława Jagiełły.
Wśród nich najbardziej rozbudowaną kompozycją jest Modlitwa fundatora. Centralną część zajmuje Matka Boska z Chrystusem wznoszącym rękę w geście błogosławieństwa. Przed Marią klęczy Władysław Jagiełło z rękami skierowanymi do modlitwy. W roli protektorów królewskich występują św. Mikołaj oraz Konstantyn Wielki, przedstawiony z prawej strony kompozycji.
Obraz Modlitwy fundatora dopełnia symboliczny portret Jagiełły namalowany w górnej części wewnętrznej ściany łuku tęczowego. Król ukazany jest na pędzącym rumaku. Nadlatujący z góry anioł wkłada mu koronę na głowę, wręczając jednocześnie krzyż. Prawe ramię króla osłania tarcza z namalowanym podwójnym krzyżem – godłem Jagiellonów. Scena ta wyraża wiarę w pochodzenie władzy ziemskiej od Boga, gloryfikując jednocześnie króla za czyny dokonane na polu misji chrystianizacyjnej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz