Chorągiew z hołdu pruskiego

Jan Matejko, Hołd pruski, 1882

Marcello Bacciarelli, Hołd pruski, 1783-6

Jednym z bardziej spektakularnych zleceń Stanisława Samostrzelnika, malarza doby renesansu, było ozdobienie chorągwi z białego adamaszku, którą w dniu 10 kwietnia 1525 roku Albrecht Hohenzollern złożył królowi Zygmuntowi Staremu podczas ceremonii hołdu na rynku krakowskim (motyw rozpowszechniony przez Matejkę w Hołdzie pruskim). Wraz ze swoim pomocnikiem otrzymał za tę pracę 66 florenów i 16 groszy.  Marcello Bacciarelli również przedstawił tę uroczystość. Chorągiew lenna według opisów historycznych powinna przedstawiać czarnego orła na białym tle (symbol Zakonu Krzyżackiego), z królewską koroną na szyi oraz literą „S” (od łacińskiego brzmienia imienia króla – Sigismundus) na piersi, co miało oznaczać wasalną zależność książąt pruski od króla Polski. Natomiast Bacciarelli, niewrażliwy jeszcze na szczegóły historyczne, na chorągwi niedokładnie ukazał herb Prus Królewskich – orła w koronie i rękę rycerza dzierżącą pałasz.