14 lutego 1831 roku - bitwa pod Stoczkiem

Jan Rosen, Bitwa pod Stoczkiem, 1890

14 lutego 1831 roku wojska polskie pod dowództwem gen. Józefa Dwernickiego stoczyły pierwszą zwycięską bitwę powstania listopadowego. Polacy rozgromili liczniejszy korpus gen Fiodora
Gejsmara. Bitwa pod Stoczkiem oprócz poprawienia nastrojów w całym Królestwie nie miała znaczenia ani strategicznego, ani taktycznego. O zwycięstwie Polaków zdecydowało zlekceważenie polskiej kawalerii, brak zgrania rosyjskich kolumn, niesprawdzenie warunków terenowych, które zmusiły do natychmiastowego przyjęcia bitwy bez rozwinięcia swych sił. Ukazała się też mała zwrotność i marne wyszkolenie rosyjskiej kawalerii kontrastujące z nieźle wyszkoloną i bardzo dobrze dowodzoną kawalerią polską. W bitwie ukazał się talent dowódczy Dwernickiego, który był jednym z nielicznych (obok m.in. gen. Ignacego Prądzyńskiego) generałów wierzących w zwycięstwo z Rosją.

Schlacht bei Stoczek
Der Novemberaufstand von 1830/1831 (auch Polnisch-Russischer Krieg 1830/1831 genannt) war der erste größere Aufstand der Polen nach dem Wiener Kongress, der die Unabhängigkeit Polens zum
Ziel hatte. Die polnischen Truppen siegten in den Schlachten von Stoczek, Wawer, Dembe Wielkie 
und Iga. Schlacht bei Stoczek (14 Februar1831) war erste russische Niederlage.