Plebiscyt zostal przeprowadzony 20 marca 1921 i poprzedzony dwoma powstaniami ludności Śląska domagającej się przyłączenia regionu do Polski. W wyniku podliczenia głosów w sposób globalny za Polską opowiedziało się 40,4%, a za Niemcami 59,5% uprawnionych do głosowania.
W związku z dalszymi niekorzystnymi postanowieniami dla Polaków Wojciech Korfanty wbrew zakazowi Warszawy wydał w dniu 3 maja 1921 rozkaz o rozpoczęciu III powstania slaskiego.
W jego wyniku Polacy zajęli niemal cały obszar plebiscytowy. Konferencja Ambasadorów w sprawie podziału Górnego Śląska przyznała Polsce powiaty: kozłowicki, pszczyński, Królewskiej Huty (chorzowski), prawie cały rybnicki, część powiatów Tarnowskie Góry, lublinieckiego, raciborskiego, powiatu Zabrze, bytomskiego i gliwickiego, bez miast Zabrze, Gliwice i Bytom - tj. łącznie 3 000 km. kw. zamieszkałych przez 1 milion ludzi. Było to wprawdzie mniejsza część terytorium na którym odbywał się plebiscyt, lecz jednocześnie bardziej uprzemysłowiona.
Z decyzja ambasadorow Niemcy sie nie pogodzili. Na kopertach pojawily sie wyraznie na to wskazujace znaczki.
 |
| Na znaczku widac dlonie polskie i czeskie rozdzielajace Gorny Slask. Podpis: Niemcy nie zapomna tego nigdy! |
Na powyzszym plakacie widac niezadowolenie Niemcow ze wszelkich strat terytorialnych po I wojnie swiatowej. Najwiecej zyskala/odebrala Polska: Pomorze Gdanskie (Westpreussen), Wielkopolska (Posen) i Gorny Slask (Oberschlesien). Plakat zatytulowany: Stracona - jednak nie zapomniana ziemia.
Ponizej wiersz (wolne tlumaczenie): W sercu winno zapasc slowo jak skala: to co utracilismy, nie moze straconym byc! Od 1938 Niemcy rozpoczeli odzyskiwanie: Austria, Sudety, a od 1939 atakiem na Polske rozpoczela sie II wojna swiatowa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz