Wybuch powstania wielkopolskiego 27 grudnia 1918

The Greater Poland Uprising or Wielkopolska Uprising 1918 or Posnanian War

Bitwa pod Chocimiem - 11 listopada 1673 r.

25 listopada 1795 r. abdykacja króla Stanisława Augusta Poniatowskiego

Po rzezi Pragi wojsko rosyjskie pod wodzą Aleksandra Suworowa zajęła Warszawę. Katarzyna II zażądała wyjazdu Stanisława Augusta Poniatowskiego do Grodna. 7 stycznia 1795 roku władca opuścił Warszawę pod rosyjską eskortą wojskową.
Po upadku powstania, 24 października 1795 nastąpiło podpisanie III rozbioru Rzeczypospolitej przez Rosję, Austrię i Prusy. I Rzeczpospolita przestała istnieć jako państwo. Caryca Katarzyna II zażądała od Poniatowskiego abdykacji, której akt, po pewnych zmianach podpisał 25 listopada 1795, w dniu imienin Katarzyny II, i w 31 rocznicę swojej koronacji. Otrzymywał od carycy stałą pensję. 15 stycznia 1797 roku mocarstwa rozbiorowe zawarły konwencję, w myśl której Rosja i Austria przejęły po 2/5 a Prusy 1/5 długu króla w wysokości 40 milionów złotych polskich. Po śmierci cesarzowej Katarzyny II tron rosyjski objął życzliwy Poniatowskiemu cesarz Paweł I Romanow, który zaprosił go do Petersburga. Król szybko został wciągnięty w petersburskie życie dworskie. Zmarł w Petersburgu 12 lutego 1798 nagłą śmiercią po wypiciu zawartości filiżanki.

30 listopada 1808 r. - szarża pod Somosierrą

Obrona Jasnej Góry 1655 r.

Bitwa pod Wiedniem (odsiecz wiedeńska) - 12 września 1683 r.

Bitwa pod Grunwaldem / Battle of Grunwald (Tannenberg) 1410 in Art

English version

Bitwa warszawska 1920 r.

Obrona i rzeź Pragi

Bitwa pod Olszynką Grochowską

Apel o aktywność w utrwalaniu polskiej historii czasu II wojny światowej w internecie w obcych językach

Na Polskę, która była ofiarą II wojny światowej i straciła około 6 mln swoich obywateli, próbuje się zrzucać współodpowiedzialność za potworne zbrodnie Niemiec hitlerowskich i robić z niej oprawcę. Niestety na zachodzie Europy wiedza na temat mordów i zbrodni popełnianych na Polakach jest znikoma.Potrzebna jest podstawowa edukacja w tym zakresie. Jednym z nośników wiedzy jest internet. O tym, że ginęli Polacy, że mordowano polską inteligencję (Intelligenzaktion, Akcja AB), że pacyfikowano polskie wsie, że mordowano polskich jeńców, że rozstrzeliwano na ulicach Polaków nie wiele znajdziemy informacji w internecie w innych językach. O prawdę i pamięć należy się troszczyć i o nią zabiegać.

Na niemieckiej Wikipedii na stronach dotyczących polskich miast i wsi Pomorza, Wielkopolski, Śląska, Mazur i Warmii poznamy bardzo często rozbudowaną niemiecką historię tych miejscowości (średniowieczną bądź/i pruską) z pominięciem lub lakonicznym wspomnieniem tragicznego i niechlubnego dla nich okresu II wojny, kiedy to polscy mieszkańcy, byli mordowani, szykanowani czy wypędzani (poniżej podaje kilka przykładów większych miast: Toruń¹, Włocławek czy Grudziądz). O zbrodniach Selbstschutzu w lasach pomorskich też niewiele się dowie niemiecki użytkownik Wikipedii. To tylko kilka przykładów braku informacji w języku niemieckim, ale takich można wymieniać setkami i sprawa dotyczy całego naszego kraju od Helu po Tatry i Kresy wschodnie. Na szczęście są nieliczne chlubne przykłady np. Gdyni.

Ze względu na pamięć naszych przodków, którzy ginęli, byli prześladowani, przesiedlani, podejmijmy trud utrwalenia pamięci w przestrzeni internetowej.

Stąd apeluje do polskich historyków, wikipedystów, filologów i do osób znających języki obce (angielski, niemiecki, francuski, rosyjski i inne), polskich samorządowców oraz wszystkich rodaków dobrej woli o podjęcie trudu uzupełniania w obcych językach wpisów internetowych dotyczących ich miejscowości z uwzględnieniem tragicznego czasu II wojny światowej. Począwszy od obcojęzycznych wpisów na Wikipedii, która jest teraz podręczną, pierwszą encyklopedią przez oficjalne strony poszczególnych miast czy wsi, prezentujące historię danej miejscowości, nieoficjane wpisy na obcojęzycznych blogach, po publikacje naukowe historyków w obcym języku.

Jeśli nie zadbamy o obecność prawdy, także w tej „wirtualnej” przestrzeni to zakazy prawne niewiele pomogą, a młodzi np. Hiszpanie czy nawet Niemcy będą bez złej woli, tylko z ignorancji mówić o „polskich obozach koncentracyjnych”, a nazista był chyba... Polakiem (bo Auschwitz leży w Polsce)...

Zatem jeszcze raz zachęcam wszystkich o mozolną, cierpliwą pracę upowszechniania polskiej historii z czasu II wojny światowej w przestrzeni internetowej.

Proszę Państwa o upowszechnienie mojego apelu.

Z wyrazami szacunku

dr Dariusz Zielonka

1Polska wikipedia o Toruniu:

„7 września 1939 roku do miasta wkroczył Wehrmacht. Dekretem Hitlera Pomorze wraz z Toruniem wcielono do III Rzeszy (Toruń znalazł się w prowincji Gdańsk-Prusy Zachodnie). Okupację hitlerowską w mieście cechowały bezwzględne akcje, mające na celu wyniszczenie ludności polskiej.

Jesienią 1939 roku w ramach tzw. Intelligenzaktion okupanci rozpoczęli masowe aresztowania przedstawicieli polskiej elity społecznej i intelektualnej z Torunia i okolicznych miejscowości. W wyniku jednej tylko obławy, przeprowadzonej w dniach 17-21 października, zatrzymano od 600 do 1200 mieszkańców Torunia i powiatu. Aresztantów umieszczano w obozie dla internowanych zorganizowanym na terenie Fortu VII Twierdzy Toruń. Od października do grudnia 1939 roku więźniowie obozu byli masowo rozstrzeliwani przez SS i Selbstschutz w podmiejskim lesie Barbarka. Zamordowano tam co najmniej 600 Polaków[26].

 Osobny artykuł: Zbrodnia w Barbarce.

Egzekucje Polaków odbywały się również w żwirowni Olek koło Torunia. Liczba ludności polskiej spadła do ok. 15 tys. (w roku 1938 ok. 78 tys.). W listopadzie 1940 roku założono obóz przesiedleńczy Szmalcówka, a po roku przekształcono go w obóz karno-represyjny. Przeszło przez niego ok. 20 tys. osób, a zginęło ok. 3000 (w tym ok. 400 dzieci). W lipcu 1943 roku obóz został zlikwidowany, a osadzonych skierowano do obozów w Stutthofie i Potulicach[27].”
Niemiecka wikipedia o Toruniu, a w niej ani słowa o Forcie VII czy zbrodni w Barbarcie:
„Nach dem Überfall auf Polen im September 1939 wurde Thorn zusammen mit dem Polnischen Korridor vom Deutschen Reich annektiert; die Stadt Thorn wurde dem Regierungsbezirk Bromberg im Reichsgau Danzig-Westpreußen zugeordnet. In diesem Zusammenhang wurde 1940 die Ingenieurschule für Luftfahrttechnik (IfL) nach Thorn verlegt. Gegen Ende des Zweiten Weltkriegs besetzte im Frühjahr 1945 die Rote Armee die Region. Nach Kriegsende wurde die Stadt wieder Teil von Polen.”

17 września 1939 roku w twórczości Stanisława Eugeniusza Bodesa

S. E. Bodes, Sojusz - 17 września 1939

S. E. Bodes, KOP - Bóg, Honor i Ojczyzna

S. E. Bodes, Wydanie żołnierza polskiego sowietom

S. E. Bodes, Obrona Brześcia - 1939

Agresja ZSRR na Polskę dokonana 17 września 1939 przez ZSRR na Polskę. W historiografii radzieckiej miała określenie "wyzwoleńczy pochód Armii Czerwonej" (освободительный поход РККА), a w obecnej rosyjskiej - "polski pochód Armii Czerwonej" (польский поход Красной армии) lub "radziecka inwazja na Polskę" (советское вторжение в Польшу).
Die sowjetische Besetzung Ostpolens, begann mit dem Einmarsch der Roten Armee am 17. September 1939.

Kampania wrześniowa 1939 roku oczami niemieckiego malarza-propagandzisty - Franz Eichhorst

Wojownik w Polsce, Franz Eichhorst - 1940 r, zakupiony przez A. Hitlera za 4000 marek

W okopach przed Warszawą, Franz Eichhorst, 1939, zakupiony przez Hitlera za 1600 marek

Przejazd artylerii, Franz Eichhorst, 1939

Bombardowanie Warszawy, Franz Eichhorst, 1939, zakupiony przez Hitlera za 1600 marek

Uciekinierzy, Franz Eichhorst, 1940, zakupiony przez Hitlera za 1800 marek

Niemieckie oddziały w Warszawie, Franz Eichhorst, 1939

Przemarsz polskich jeńców, Franz Eichhorst, 1940

Franz Eichhorst (1885-1948), niemiecki malarz i ilustrator, w czasie wojny w jego twórczości przeważała tematyka wojenna, zwłaszcza sceny militarne z Polski i Rosji. Posługiwał się często techniką akwareli. Hitler cenił jego twórczość, nadał mu tytuł profesora i często nabywał jego dzieła. Eichhorst brał udział w kampanii propagandowej związanej z agresją na Polskę, a potem na Związek Sowiecki.

Jan Krzysztof Damel, Bitwa pod Wiedniem

Jan Krzysztof Damel, Bitwa pod Wiedniem

12 września 1683 rok - wiktoria wiedeńska

Jan Matejko, Jan III Sobieski wysyła wiadomość o zwycięstwie papieżowi Innocentemu XI

12 września 1683 roku obchodzimy rocznicę bitwy pod Wiedniem (Odsieczy Wiedeńskiej, Wiktorii Wiedeńskiej. Bój stoczyły wojska koalicji polsko-austriacko-niemieckiej pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego z armią turecką pod wodzą wezyra Kara Mustafy. Zakończyła się klęską Osmanów, którzy od tej pory przeszli do defensywy i przestali stanowić zagrożenie dla chrześcijańskiej Europy.

Die Schlacht am Kahlenberg am 12. September 1683 beendete die Zweite Wiener Tuerkenbelagerung. Ein polnisch-deutsches Entsatzheer unter der Führung des polnischen Königs Johann III Sobieski schlug die osmanische Armee. Die Niederlage bedeutete den Anfang vom Ende der türkischen Hegemonialpolitik.