 |
Wojciech Kossak, Jan Kiliński
prowadzi jeńców rosyjskich przez ulice Warszawy.
1908. Olej na płótnie. 71 x 97 cm.
Muzeum Śląska Opolskiego, Opole |
W dniach 17 (Wielki Czwartek) i 18 kwietnia 1794, w czasie insurekcji warszawskiej mistrz szewski Jan Kiliński stanął na czele ludu. Po 2 dniach walk z silnym garnizonem rosyjskim, dowodzonym przez Osipa Igelströma, oswobodzono stolicę. 19 kwietnia insurekcja przyłączyła się do powstania kościuszkowskiego i uznała Kościuszkę za Najwyższego Naczelnika Siły Zbrojnej Narodowej. Władzę przejęła Rada Zastępcza Tymczasowa,
w skład której wszedł także Kiliński. Pełnił w niej funkcję radcy w
Wydziale Skarbowym, Deputacji Indagnacyjnej i Paszportowej). Wkrótce
został zastępcą radcy Rady Najwyższej Narodowej. 28 czerwca 1794 roku
Kiliński wysłał oddziały z Warszawy na front. 2 lipca 1794 został
mianowany przez Kościuszkę pułkownikiem milicji mazowieckiej. Zorganizował 20 Regiment Pieszy Koronny,
który bronił Warszawy przed oddziałami pruskimi. Pod koniec powstania
(październik 1794) wysłany do Poznania, gdzie został pojmany przez Prusaków i wydany Rosjanom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz