Zaślubiny Polski z morzem - 10 luty 1920 r.

Wojciech Kossak, Zaślubiny Polski z morzem

W październiku 1919 roku gen. Józef Haller  objął dowództwo Frontu Pomorskiego, utworzonego w celu pokojowego i planowego odzyskania Pomorza, zgodnie z ustaleniami traktatu wersalskiego, odebranego Polsce wskutek rozbiorów. Poszczególne miejscowości przejmowano od wycofujących się wojsk niemieckich aż do 11 lutego 1920, kiedy ostatni żołnierze opuścili Gdańsk. Pomimo kilku incydentów, wśród których było kilka prób stawiania zbrojnego oporu, a także liczne przypadki sabotażu, odzyskiwanie Pomorza dla Polski przebiegało bez większych zakłóceń. 10 lutego 1920 generał Józef Haller przybył do Pucka, gdzie dokonał symbolicznych zaślubin Polski z Bałtykiem.

Głównym punktem zorganizowanych wtedy uroczystości była msza święta dziękczynna. W czasie mszy świętej duchowni poświęcili Banderę Polską, którą przy huku 21 salw armatnich podniesiono na maszcie jako znak objęcia przez Polskę Marynarkę Wojenną wachty na Bałtyku. W imieniu dotychczasowych strażników Wybrzeża rybak kaszubski, szyper Jakub Myślisz, przekazał symbolicznie straż w ręce polskiego marynarza. W dniu tym, co Kaszubi uważali za dobry znak, 
Zatoka Pucka była zamarznięta. Zaślubiny odbyły się poprzez wrzucenie pierścienia do morza. 
Polska objęła 10 lutego odcinek wybrzeża morskiego, które wraz z Mierzeją Helską liczyło 140 km zaniedbanego gospodarczo wybrzeża Bałtyku. Wojciech Kossak zainspirowany tym wydarzeniem namalował obraz "Zaślubiny Polski z Bałtykiem" (1931). 

Heirat Polens mit dem Meer
1919 bis 1920 überwachte General Haller mit seinen Truppen die Übergabe des Polnischen Korridors
 und einiger Teile vonWestpreußen an Polen gemäß den Bestimmungen des Versailler Vertrags. Am 10. Februar 1920 in Putzig (Puck) war er die Hauptperson der feierlichen Zeremonie der "Heirat Polens mit dem Meer": Unter Anwesenheit von hohen Staatsdignitären warf er einen goldenen Ring 
mit dem polnischen Staatswappen ins Meer.