Polska propaganda na Slasku 1921

Osiol: glosuje na Niemcy

a tu pojawia sie aspekt ekonomiczny

Kto glosuje za Niemcami? Zyd, kapitalista, magnat, no i idiota...

dziala na emocje...

No i niemiecki zly nauczyciel bije polskie dzieci za nauke z polskiego katechizmu...

no i na koniec garsc ulotek...

nastepnym razem dla rownowagi ulotki niemieckie, czyli cdn.

Jan Matejko, Koronacja pierwszego króla, 1889.

 Najważniejszym aktem dokonanym podczas zjazdu gnieźnieńskiego w 1000 r. była symboliczna koronacja Bolesława Chrobrego na króla, dokonana poprzez nałożenie na jego skronie diademu cesarskiego. W ten sposób Chrobry otrzymał prerogatywy (uprawnienia) królewskie (prawo inwestytury biskupów). Oprócz tego Chrobry został również uznany przyjacielem Cesarstwa Rzymskiego i bratem cesarskim, co stanowiło najwyższa możliwą godność w ówczesnym ceremoniale. W trakcie owych uroczystości nastąpiła wymiana darów. Ponadto Polska uniezależniła się od Niemiec (została zwolniona z płacenia trybutu). Otton III podarował mu kopię wloczni sw. Maurycego  i relikwię gwoździa z Krzyża Pańskiego, a w zamian otrzymał ramię św. Wojciecha (zachowane do dziś) i 300 zbrojnych. Część historyków uważa, iż podczas tego zjazdu Otton III dokonał świeckiej koronacji Bolesława Chrobrego.

Niektórzy historycy uważają, że Chrobry od 1000 roku starał się o papieską zgodę na koronację potwierdzającą akt dokonany podczas zjazdu gnieźnieńskiego. Niezależne źródła proweniencji niemieckiej jednoznacznie potwierdzają, że Bolesław korzystając z krótkiego bezkrólewia w Niemczech kazał się koronować w 1025 roku (dokładna data, ani miejsce nie jest znane). Inni uważają (Johannes Fried), iż w 1025 dokonano tylko odnowienia koronacji z roku 1000  (koronacje wielokrotne są spotykane w tym czasie). 

Na obrazie Matejki, przy ołtarzu, na którym położono trumnę ze szczątkami św. Wojciecha stoi Bolesław trzymając włócznię św. Maurycego i gwóźdź z Krzyża Świętego - dar Ottona. Biskup Radzynty wraz z cesarzem kładą mu na głowę koronę królewską. Cesarz, Otto boso - taki jest bowiem wyraz czci jego dla świętego męczennika. Cesarskie buty trzyma tymczasem giermek w głębi na prawo. Za Ottonem królowa Kunhilda z synem Mieszkiem II. Dalej rycerz Stoigniew piastujący miecz, obok Światopełka księcia kijowskiego i Bezpryma, starszego syna Bolesława. Na pierwszym planie na prawo rycerz Nawoj z rodu Sieciechów wsparty na tarczy i w hełmie z orlimi skrzydłami. Obok złotego tronu - podarunku. Ottona, stoi brat króla Władywój, trzymając chorągiew królewską. Zza kolumny wygląda Emeryk węgierski. W głębi kościoła rycerstwo i zachwycony uroczystością tłum.

U Matejki data powyższej sceny oznaczona RP. 1001
Ol drzewo 7l X 105 cm. Sygn. d. pr.: "J. M. rp. 1889", 

Jan Bogumil Jacobi, Krol Boleslaw I Chrobry

Bolesław I Chrobry. Namalowany w 1828 r. techniką oleju na płótnie o wymiarach 82 x 65 cm. Obraz znajduje się w Muzeum Okręgowym w Toruniu. Napisy na obrazie: A°: 992. (w lewej, górnej części), BOLESLAUS I CHROBRY REX POLONIAE / REGNAVIT ANNOS XXXIII (w dolnym pasie)

Portret Bolesława Chrobrego

Portrety Jana Matejki (1890-2)

Bolesław Chrobry
Lata życia 966 lub 967 - 1025.
Lata panowania 992 - 1025.
Syn Mieszka I i Dobrawy.

Wyprawa kijowska - 1018 r.

Jan Matejko, Boleslaw Chrobry ze Swietopelkiem przy Zlotej Bramie w Kijowie

W 1018 roku Bolesław Chrobry zorganizował wyprawę, aby przywrócić na tron kijowski swego zięcia Swietopelka. Zakończyła się ona pełnym powodzeniem. Po zwycięskiej bitwie pod Wolyniem (22 lipca), zajął Kijów (14 sierpnia). W drodze powrotnej przyłączył utracone w 981 Grody Czerwienskie. Świętopełk jednak nie utrzymał się na tronie, zrzucił go Jaroslaw Madry. Świętopełk został wygnany z Rusi i poprosił o ponowną pomoc swojego teścia Bolesława Chrobrego, który mu już jej nie udzielił (dwukrotne zrzucenie Świętopełka z tronu świadczyło o jego nieudolności). Chrobry poparł Jarosława Mądrego jako godnego władcę i podpisał z nim pakt o nieagresji.

W 1883 r. Jan Matejko namalowal obraz pod tytulem: "Boleslaw Chrobry ze Swietopelkiem przy Zlotej Bramie w Kijowie". Obraz przedstawia Bolesława Chrobrego wjeżdżającego do Kijowa w 1018 roku, po zwycięskiej wyprawie, w wyniku której na Rusi została przywrócona władza Światopełka, zięcia Chrobrego. Główne postaci to Bolesław Chrobry, z uniesionym w ręce mieczem (legendarny Szczerbiec), po jego prawej stronie Światopełk, po lewej żona Światopełka (nieznana z imienia córka Chrobrego), za nią biskup Reinbern. Na pierwszym planie biskup Atanazy w kapie i mitrze, w otoczeniu bojarów, podaje zwycięzcy dary. Po lewej stronie grupa kobiet, wśród nich w lektyce Predysława, siostra Światopełka, która została nałożnicą Chrobrego.

Pomnik Mieszka I w Mieszkowicach

Kult marszalka

W okresie miedzywojennym w Polsce bardzo czesto na znaczkach pojawiali sie polscy politycy. Pierwsze miejsce wsrod nich zajmowal marszalek Jozef Pilsudski.

Drang nach III Reich

Nawet na przykladzie znaczkow, wydawanych w Wolnym Miescie Gdansku pod koniec lat 30-tych, widac jak roslo ciazenie ku hitlerowskiej III Rzeszy. Na znaczkach z 1937 roku pojawia sie obok znaku miasta hakenkreuz. 

Gdansk znow niemiecki - 1.09.1939

1 wrzesnia wlodarze miasta podpisali uchwale wcielenia Wolnego Miasta Gdanska do III Rzeszy. Gdansk znow niemiecki... ale nie tysiac lat, nie na dlugo...

Wydano okolicznosciowy znaczek z podpisem: Gdansk jest niemiecki. A okolicznosciowa pieczec z 19 wrzesnia 1939 wiescila: Gdansk wita radosnie swojego wodza i wyzwoliciela Adolfa Hitlera.

Gdansk znow pruski - 2.01.1814.

Wolne Miasto Gdańsk (fr. Ville libre de Dantzig) to autonomiczne terytorium obejmujące miasto Gdansk i okolice, istniejące w latach 1807–1814. Wolne Miasto Gdańsk znajdowało się pod protektoratem Prus i Saksonii, choć faktyczny protektorat sprawowała nad nim Francja. Powstało 9 lipca 1807 w wyniku podpisania pokoju w Tylzy. Powstanie Wolnego Miasta poprzedziło długotrwałe oblężenie Gdańska przez wojska napoleońskie. W 1813 miasto zostało ponownie oblężone, tym razem przez wojska pruskie i rosyjskie. Niemal roczne oblężenie miasta doprowadziło do ogromnych strat. 2 stycznia 1814 Francuzi poddali miasto, co de facto oznaczało koniec istnienia wolnego miasta. Na kongresie wiedenskim w 1815 zdecydowano o likwidacji Wolnego Miasta Gdańska.

W 1939 r. Wolne Miasto Gdansk wydalo znaczek z podpisem Gdansk znow pruski, juz wlodarze miasta tesknili za Hitlerem i Niemcami, by wrocic pod rzady calkowicie germanskie.

Wojna Rzeczpospospolitej z Gdanskiem w 1577 r.

W XVI w. potęga Gdanska stanowiła poważny problem dla królów Rzeczypospolitej. Konflikt z Zygmuntem Augustem próbującym bardziej podporządkować Gdańsk oraz utworzyć tu bazę floty wojennej, przekształcił się w 1577 r. za panowania Stefana Batorego w otwartą wojnę z królem i Rzeczypospolitą. Z konfliktów tych miasto wyszło, mimo pozornych ustępstw, wzmocnione i jeszcze bardziej samodzielne. 

Wojsko Batorego podeszły pod Gdańsk i przystąpiły do oblężenia miasta. Oblezenie trwało do końca roku 1577 r. i było zupełnie nieefektywne. Armia królewska nie była zdolna stawić czoła nowoczesnym systemom fortyfikacyjnym, nie posiadała również wystarczającej liczby armat i zolnierzy niezbędnych do skutecznego przeprowadzenia działań oblężniczych. Klęską dla Batorego zakończyła się także próba zdobycia Twierdza Wisloujscie, broniącej wstępu do gdańskiego portu. Wojska polskie ponosiły również porażki w wyniku kontrataków mieszczan. W grudniu polski król uległ i przy mediacji niemieckich książąt zawarł porozumienie z Gdańskiem.

Talar wybity przez miasto Gdańsk w czasie oblężenia w 1577, na awersie zamiast postaci króla Stefana Batorego, postać Jezusa Chrystusa. Napis na monecie brzmi: bron nas Chryste Zbawicielu.

W 1939 r. Wolne Miasto Gdansk wydalo znaczek ukazujacy porazke Batorego u ujscia Wisly - wydanie takiego znaczka mialo wymiar antypolski.


Kalendarium wojny:

• 1576 – Wojna Rzeczypospolitej z Gdańskiem
  • Gdańsk odmówił złożenia przysięgi Stefanowi Batoremu przed potwierdzeniem wszystkich wolności i przywilejów miejskich. Gdańszczanie napadli na "polskie" klasztory Brygidek, Karmelitów i Dominikanów oraz przygotowali obronę miasta paląc okoliczne osady: Stare Szkoty, Oliwę, Chełm, Biskupią Górę i inne.
  • 15 września – Stefan Batory wydał rozporządzenie wzywające do blokady handlowej Gdańska.
  • 13 października – zakończono budowę mostu zwodzonego przez fosę przed Bramą Wyżynną.
• 1577
  • 15 lutego – w odwecie za uznanie przez cystersów Stefana Batorego za króla gdańszczanie zrabowali i zniszczyli klasztor w Oliwie.
  • 17 kwietnia – klęska gdańszczan w bitwie z wojskami królewskimi nad jeziorem Lubieszowskim. Przegrana spowodowała silniejsze zjednoczenie się mieszczan w obronie miasta.
  • 11 czerwca – początek oblężenia Gdańska przez wojska króla Stefana Batorego.
  • 16 września – atak floty gdańskiej i duńskiej na Elbląg, gdzie na rozkaz Stefana Batorego powstawała flota wojenna.
  • 12 grudnia – Gdańszczanie złożyli w Malborku hołd Stefanowi Batoremu i przeprosili go. Batory w wyniku braku rozstrzygnięć wojskowych oraz nacisku magnatów i szlachty zgodził się na kompromis.
  • 16 grudnia – Stefan Batory potwierdził przywileje miasta i wolność wyznania dla luteran. Gdańsk zobowiązał się wypłacić w pięciu ratach odszkodowanie w wysokości 200 tys. florenów. Autonomia Gdańska została zachowana.

Znaczki z 1972 r.

 Mieszko I

Wojownik piastowski X-XI w.

Ludwik Piosicki, Bitwa pod Cedynia

Mieszko I depczacy balwany

Mieszko I na rycinie Walerego Eljasza- Radzikowskiego z XIX wieku

Mieszko I - ilustracja z XVII w.

Mieszko I, ilustracja z dzieła ks. Jana Głuchowskiego, Icones książąt i królów polskich, 1605

Mieszko przyjmuje chrzest

Mieszko bierze chrzest. Fresk (współczesny) na budynku obok pomnika Chrobrego, Gniezno

Dobrawa i Mieszko I w klaserze

Dobrawa wedlug Jana Matejki

Jan Matejko, Dabrowka Czeska, 1886.

Pomnik Mieszka I i Boleslawa Chrobrego

W katedrze poznanskiej w Zlotej kaplicy znajduje sie pomnik Mieszka I i Boleslawa Chrobrego, ktory zostal ufundowany przez Edwarda Raczyńskiego, zaprojektowany przez Christiana Raucha. Ciekawostką jest fakt, że Chrobry ma rysy twarzy księcia Jozefa Poniatowskiego. Pomnik zostal wystawiony w 1841 r. 

Lech, pierwszy ksiaze i tworca Polski

Alexander Guagnini, Lech, ok. 1578, z dziela Sarmatiae Europeae descriptio.

Lech, protoplasta Polakow

Lech autorstwa  Walerego Eljasz-Radzikowskiego (1841-1905), Biblioteka Narodowa

Lech – legendarny protoplasta Polakow, jeden z 3 braci-zalozycieli państw słowiańskich. Twórca państwa Polan oraz ich stolicy -  Gniezna. Brat Czecha i Rusa. Tradycja przypisuje mu stworzenie nazwy pierwszej stolicy Polski i określenie godła państwa – Orla Bialego. Legenda o nim pojawiła się m.in. w czeskiej kronice Dalimila i polskiej Kronice wielkopolskiej.

Piast z Kruszwicy

Alexander Guagnini, Piast, ok. 1578, z dziela Sarmatiae Europeae descriptio.

Elekcja Piasta

Antoni Oleszczynski (1794 - 1879), Elekcja Piasta.

Określenie Piastowie pochodzi od imienia protoplasty dynastii Piasta (zwany Kolodziejem czy Oraczem).

Mieszko I wedlug ks. Pillatiego

Mieszko, z poganina, z pomocą żony Dubrawki, staje się krzewicielem wiary. (1888 r.)

Ilustracja przedstawia księcia Mieszka oraz jego zone Dobrawe (z krzyżem w dłoni), szerzacych chrzescijanstwo wsrod swych poddanych. 

Mieszko I wedlug Aleksandra Lessera

Autor Aleksander Lesser (1814-1884)

Mieszko I przedstawiony jako pobozny, modlacy sie wladca. W tle widzimy krzyz - znak chrzescijanstwa, ktore Mieszko zaprowadzil w swym panstwie jako religie panujaca.

Mieszko I na znaczkach

znaczek z 1986 r.

znaczek z 1961 r.

Dobrawa na banknocie 2 zl z 1939 r.

Mieszko I na walucie

pamietacie?