Etap (określenie żargonowe), to pomieszczenia w których
przetrzymywano zesłańców
gnanych na Sybir
po każdym dniu podróży
. Były to zazwyczaj pomieszczenia ciasne (typu barakowego), pozbawione podstawowych wygód, brudne, zarobaczone i przeznaczone wyłącznie na nocleg dla zesłańców i odpoczynek dla ich eskorty. Podróżowanie etapami z centrum Rosji za Ural
trwało (w zależności od pory roku) od kilku do kilkunastu miesięcy, a śmiertelność – przede wszystkim ze względu na choroby zakaźne, ale również z wycieńczenia i głodu – sięgała 10% zesłańców.